Adatepe

Hani hiç unutamadıklarınız nelerdir? diye soruverirler ya ansızın, bakarsınız şöyle gönül ikliminize. Öyle bir sevdayla rastlaşırsınız ki en kuytularınızda ne sen, beni unut ne de ben, seni, nağmeleri Adatepe oluverir bizde. Geçmişimi, anılarımı, sevdiklerimi anımsarım, Kaz Dağlarından öte yakaya. Bir horoz ötümü uzakları yakın eylemek istesem, olmaz. Ata toprağım artık bizim eller değil. Bir üveyikin kanadında selam yollarım Küçükkuyu İskelesinden. Vurur giderim kendimi kıyın kıyın yollara. Zeytinler selam durur Assosa kadar. Babamın dilinden, Behrama. Hayallerim coşar, yıllara meydan okuyan sütunların, merdivenlerin arasından Osmanlı Donanmasının kadırgaları yelkenlerini fora etmişler gelip dururlar Kadırga Koyuna. Kaz Dağlarının kayınları, meşe ağaçları, gemilerin gövdelerindeki yaralarına merhem olacaktır.