Akaid-i Hayriyye (Osmanlıca'dan Sadeleştiren ve No

Konyalı Mehmed Vehbi Efendi (1949) "Yeni İlm-i Kelam" hareketinin önemli temsilcilerindendir. Daha çok Hülâsatü'l-Beyan fi Tefsîri'l-Kur'an adlı tefsiri ile tanınsa da onun Akaid-i Hayriyye Tercümesi adlı eseri Yeni İlm-i Kelâma katkıları bakımından önemlidir. Mehmed Vehbi Efendi'nin eserini Arapça yazdıktan sonra Osmanlı Türkçesine tercüme etmesi Türk okuyucusuna ulaştırma arzusunu göstermektedir. Akaid-i Hayriyye'nin günümüz Türkçesine aktarılması bu yönde önemli bir adımdır. Sistematik Kelâmın bütün konularının ele alındığı eserde günümüz insanının inanç, ibadet ve ahlâkî alanda faydalanması hedeflenmektedir.

Müellifin; "Alem hak-batıl kavgasından hiçbir zaman uzak kalmamıştır. Hak ehli, kendi zamanındaki batıl itikatlara ait cevaplara kitaplarında yer vermiştir. Çünkü hareket, çağın gerektirdiği amel üzerine bina edilir. Gerçek akait, tüm Nebilerin şeriatlarında değişmeden korunmuştur. Değişim sadece amel boyutunda olmuştur.

Ancak son asırda; fitne, fesat, heva ve hevese meyil çoğaldığı cihette, birtakım bozuk inançlar zuhur etmiştir. İşte, bu zamanın gereklerine göre, batıl fikirleri ret, şer cephesinin cevaplarını ve muhaliflerin ilzamını kapsayan kitaplar yazılmak lazım gelir" sözleri maksadı açıklamaktadır.