Aşk-ı Sufi

Bu yazılar hakikati örterek hakirleştiren kimselere karşı yazılmış
şuur çağrılarıdır. Tezat çukurunda debelenen insanlık, içinde
oluşan boşluğu yeni mezarlar kazarak kapatmaya çalışıyor.
Ve edep hüzne ne kadar komşudur! Yazılarımda her an
onun kokusu duyulur. Ama bizimkisi âşıkane hüzündür.
Yetimhane değildir. Bu yüzden hüznümüz hezeyanlara
değil, heyecanlara gebedir. Ruh kökümüze tasallut olmuş
bilumum kurtçuklardan arınmak, dağarcığımıza kurulmuş
darağaçlarında sallanan cesetten kelimelere yeni bir ruh
üfl emek, katı ve dondurulmuş kalıplar içerisinde bir fetişler
mabedi haline getirilmiş gönül ve akıl evimizi hilkatin ve
risaletin dışında mutlak hakikatin tanınmadığı bir mefkûre
ocağı kılmak... Hamasete ram olmuş ham gönülleri
tefekkür demiyle işleyip feraset dergâhında tam kılmak.
Marifet de hakikat de bu olsa gerek. Aşkın kendisi, aşk
tükendiğinde geride kalandır ve bu hem bir sanat hem de
talihli bir tesadüftür. Ve Aşk imanın eylemidir. Kimde az aşk
varsa on da az iman vardır.