Avucumdaki Gökyüzü

Çıplak koridorların gergin karnında patlayan
Yaralı çıglıkların arasından geldim.
Kenetli yüreklerin çarmıhta ışıdıgı diyarlardan.
Avuçlarımda gün ışıgını taşıyan çakıl taşları saklıyordum
Çocuklugumdan kalan

Çalınmış gençligime üzülmek için hiç zamanım olmadı
Geçip gittim aglama duvarlarına gülümseyerek
Güneşin her gün dogdugu yere umutla bakarak
Bu gün sadece kahreden bir gülümseme taşıyorum
Güneşi balçıkla sıvamaya çalışanlar için…