Bir Yörük Çocuğunun Hatıraları

Gosdak hatte gemerkt, dass wir die Herde verkaufen wollten. Er fraB und soff überhaupt nichts mehr. Er blickte uns in die Augen als flethe er uns "Bitte lasst mich nicht zurück! Waren es nicht seine Blicke, die mich Jahre spater in meiner Traumwelt wieder zur Yazili Siedlung zurückführte?

Sürüyü sattığımızı anlamıştı Gosdak. Hiç bir şey yiyip içmiyordu. Gözümüzün içine bakıp, "Ne olur, beni bırakmayın!" diye yalvarıyordu. Yıllar sonra beni hayal dümyamda Yazılı Yaylası'na götüren de onun o bakışları değil miydi?