Deneysel Olarak Tıkanma İkteri Geliştirilen Ratlar

Tıkanma ikterlerinde, mortalite ve morbidite ile sonuçlanabilen spontan bakteriyel enfeksiyonlar ve sepsis ile sıkcakarşılaşılabilmektedir. Son zamanlarda bu komplikasyonların temelinde, intestinal kaynaklı endotoksemininyattığına dair bulgular elde edilmiştir. İntestinal endotoksemi, tıkanma ikteri gibi katabolik sureclerde gelişen bakteriyeltranslokasyon sonucunda oluşmaktadır. Bakteriyel translokasyonun gelişmesindeki en onemli faktor olarakintestinal mukoza harabiyeti suclanmıştır. Calışma İzmir Ataturk Eğitim ve Araştırma HastanesiDeneysel Cerrahi Bolumunde, 3 gruba ayrılmış (Grup1: Sham laparotomi; Grup2: Koledok ligasyonu ve Grup3:Koledok ligasyonu + elementer diyet); toplam 45 adet Sprague-Dawley turu erkek sıcan uzerinde gercekleştirildi.14 gunluk tıkanma ikteri periyodunu takiben, mezenterik doku, karaciğer ve dalaktan alınan biyopsiler aerobve anaerob besi yerlerine ekildi. Bakteriyel translokasyon indeksi olarak, gram başına duşen mikroorganizma sayılarıhesaplandı. Grup 1'de hic ureme gozlenmedi. Grup 2 ve 3 arasında bakteriyel translokasyon acısından istatistikselolarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0,05). Sonuc olarak; tıkanma ikterinde bakteriyel translokasyonunanlamlı bicimde arttığı gozlemlendi.