Ebeveynlerde Tükenmişlik

Bugün anne baba olmak, önceki kuşakların ebeveynlik pratiğindenoldukça farklı bir anlam taşıyor. Son otuz kırk yıl içinde, araştırmacılar"iyi bir ebeveyn"in nasıl olması, ne yapması, nelerden kaçınmasıgerektiğine dair kafa yormaya ve bu alanda çalışmalar yapmayabaşladılar. Aynı süreçte gazeteler ve dergiler de konuya eğilen öğreticiyazılar, altın kurallar içeren listeler yayımladılar. Kısacası ebeveynlik,adeta bir uzmanlık alanına dönüştü. Çocukların gelişimi, sağlığı vemutluluğu için her zamankinden fazla çaba gösterme baskısı, aynızamanda yeni bir kavramı da beraberinde getirdi: ebeveynlerdetükenmişlik sendromu. Peki kimler etkilenir bundan? Anne babalarıtükenmişlik sendromuna götüren risk faktörleri nelerdir? Kronikstresin tükenmişlikle bağlantısı nedir? Aile ideali, tükenmişliğin ortayaçıkmasında nasıl bir rol oynar? Tükenmişliğin tetiklediği olumsuzdavranışlar hangileridir? Risk faktörlerini telafi eden koruma faktörlerinelerdir, bunlar nasıl geliştirilebilir? Tükenmişlik sendromunayakalanma ihtimalini azaltmak için hangi eğitim yöntemlerindenkaçınmak gerekir? "Olumlu ebeveynlik" nedir? Tükenmişliğe karşıebeveyn imgesini düzeltmenin yolları nelerdir? Ebeveynlerdetükenmişlik kaçınılmaz ve kalıcı bir durum mudur, başka deyişle kadermidir?

Her ikisi de klinik psikolog olan Moira Mikolajczak ve Isabelle Roskam,Ebeveynlerde Tükenmişlik'te mesleki birikimlerini kişisel ebeveynlikdeneyimleriyle buluşturarak, bu zorlu tablonun oluşma sürecine vesonuçlarına ışık tutuyorlar. Çocuklarıyla ilişkilerinde yorgun düşmüş,tekrar sağlıklı ve dengeli bir ebeveynliğe çıkan yolu arayan annebabalar için benzersiz bir kaynak.