Er-Riâye Bi-Vasiyyeti'l-Mu¨ridîn fî Mekârimi'l-Ahlâk

Her ilmin kendine özgu¨ bir terminolojisi olup, bu terimler o ilmin temel kavram du¨nyasını ve analiz araçlarını oluşturmaktadır. "Kavram", "terim" ya da "ıstılah" olarak adlandırılan bu kelimeler, ilimlerin derinlikli meselelerini daha sistematik ve anlaşılır kılmak amacıyla geliştirilmiştir. Tasavvuf ilmi, "hâl ilmi" olarak da anılmakta olup, özellikle ruhî ve manevi tecru¨beleri ifade etme konusunda kendine has bir dil ve terminolojiye sahiptir. Bu sebeple sûfîler, ilk dönemlerden itibaren "hâl" ve "makam" kavramlarına özel bir önem vermiş; bu konuları hem genel tasavvufî eserlerde hem de mu¨stakil çalışmalarında detaylı şekilde ele almışlardır. Bu çalışmanın konusu, hicrî VI. asırda yaşamış olan Ebû Abdullah Muhammed b. Ali el-Bu¨stî'nin (ö. 584/1188) er-Riâye adlı eserinin tahkik ve tahlilidir. Söz konusu eser, tasavvuf ilminin temel meselelerinden olan "hâl" ve "makam" kavramlarını sistematik bir şekilde ele almakta, sâlikin seyru¨su¨lûk su¨recindeki manevi merhalelerini irdelemektedir. Çalışmanın birinci bölu¨mu¨nde, mu¨ellifin yaşadığı tarihî ve ku¨ltu¨rel bağlam, hayatı, ilmî şahsiyeti, hocaları ve öğrencileri ele alınmıştır. İkinci bölu¨mde ise eserin mevcut yazma nu¨shaları, muhtevası, kullanılan kaynaklar ve tahkik yöntemleri detaylandırılmıştır. Son bölu¨mde sunulan tahkik metniyle, er-Riâye eseri yu¨zyıllardır saklı kaldığı yazma nu¨shalardan çıkarılarak akademik araştırmalara kazandırılmış ve ilim du¨nyasının istifadesine sunulmuştur.