Geceye Sürgün Sesim

Tunaya baktıkça bir yerleri sızlıyor insanın.
Tuna Viyanaya, Viyana da Tunaya yakışıyor doğrusu.
Tıpkı Boğazın İstanbula, İstanbulun da Boğaza yakışması gibi.
O da ortadan bölmüş Viyanayı.
Tuna Nehri bir bakıma sülüne çok benziyor.
Daha çok da geniş yataklı eski Tunayı sülüne benzettim;
yavaş yavaş süzülen bir sülüne.
Viyanada sadece Tuna mı sülüne benziyor.
Elbette, hayır.
Burada, Anadolunun ve Trakyanın birçok bölgesinden gelen gencecik kızların her biri de annelerinin ve babalarının sülün kızları.
Giyimleri, kuşamları, davranışları ve konuşmaları ile eminim onlar da Viyananın cadde ve sokaklarında süzüldükçe kendilerine hayran bırakıyorlardır Avrupalıları.