Günesürgün

gözlerimin ferinde

dünden kalma

ince bir sızı

sensizliğe

ağladıağlayacak

akşamın huzuru kaçtı kaçacak

nihavend makamında

unutulmuş

binlerce hayal

ve düş

kuruldu kurulacak

kırık bir tamburun telinde

acısını solunda saklayan

ben

güne sürgün

sen

düne sürgün yaşadın

gecenin en mahrem saatlerinde