Hayat Der Gülümserim - Sonbahara Son Güller - Öldü

Hayat Der Gülümserim

Çıktım dışarı. Efendim bir hürriyet duygusu bir hürriyet duygusu sormayın! Ne güzel şeymiş bu! Sonra galiba onca zaman kapalı kalmanın getirdiği bir baskıyla efendim, kimi bulduysam onunla sohbet edip dünyanın gidişatını bir iyi öğrendim. Sohbetlere doyamadım halkımızla.

Sonbahara Son Güller
İnsanın sevdiğini kaybetmesi duvar saatinin durması gibi. Bütün ihtişamıyla durur konduğu yerde ama işlemez. Hiçbir şeyi anlamazsın. Zamanın geçtiğini göremezsin. O eski zaman sesi kulağına gelir arada. Hafızan seni kandırır. Sonra onun bir zamanlar çalıştığı fikrine alıştırırsın kendini. Artık bir işlevi yoktur. Ama gene de görüntü olarak oradadır. Hayatının, tarihinin bir yerine konmuş, kalmıştır.

Öldüğümüz Gece
Herkesin derdi sokakta konuşulanları sahneye ya da perdeye getirmek. Ama yeni bir yol bulunamıyor bunun için. Onun için herkes aynı küfürleri defalarca tekrarlıyordu. (...) On üçüncü yüzyıldan beri yeni bir şeyler söylemek gerekti ve söylenemiyordu artık. Çünkü yeni bir şey söyleyemeyecek kadar çok konuşuyor ve çok yazıyordu insanlar