İran

İran. Bize gerçekten de 'kardeş' denebilecek kadar yakın bir ülke. Biz Türkler, Anadolu'ya İran üzerinden geldik. İslam dinini İranlı din adamlarından öğrendik, dilimizdeki pek çok terimi Farsça'dan aldık, şairlerimiz, münevverlerimiz, saraylı­larımız yüzyıllarca Farsça yazdı. Halılarımız, çinilerimiz, min­yatürlerimiz, süsleme sanatlarımız İran'la neredeyse birebir aynı. Milli geleneklerimiz, yemeklerimiz, misafirperverliğimiz İran'la aynı. Konuşma üslubumuz, heyecanımız, duygusallı­ğımız bizi Avrupalılardan çok İranlılara yaklaştırıyor. Düşü nün, Batı dillerinden birinde -bu ifadenin sahip olduğu derin duygusal anlamı yansıtacak şekilde-'canım' dediğinizi? Farsça 'can-ı men', kısaca 'canem' dersiniz. Bedenler ayrı olsa da gö­nüller birdir İran'la. Sebebi de basittir: Üzerinde yaşadığımız Anadolu toprakları pek çok kez kadim İran imparatorlukları­nın sınırları içinde kaldı; diğer taraftan İran da yüzyıllar bo­yunca Türk soylu hanedanlar tarafından idare edildi.