İsimsiz Günahkarlar

Adım Rory Carter ve kötü şeyler yapıyorum.
Nişanlımın yeğeni işlediğim her günahı biliyordu, en derin ve karanlık olanları bile.
Bu meleksi dış görünüşümün altında kömürleşmiş bir ruh vardı ve bazen İsimsiz Günahkârlar yardım hattına yaptığım haftalık itiraflarımın onu iyileştirmeye yetip yetmeyeceğini merak ediyordum. Babamı kurtarmak için Cosa Nostranın yetmiş küsür yaşındaki lideriyle evlenmek şimdiye kadar yaptığım tek iyilikti. Sahte gülümsemelerin ve dar elbiselerin altında hem yanıyordum hem de acı çekiyordum ama kendimi bir bütün olarak tutmaya devam ediyordum.

Ta ki nişanlımın yeğeni akşam yemeğine davetsiz gelene kadar.
Angelo Vicious Visconti.
Elmacıkkemikleri dili kadar keskin olan güzel bir canavardı. Ondan korkmamam gerektiğini söylüyorlardı çünkü dokuz yıl önce dürüst bir hayat yaşamayı seçmişti. Artık bir Made Man bile sayılmazdı. Ama bence o Viscontilerin en tehlikelisiydi. Bunun sebebi onun soğuk alaycılığının nabzımı hızlandırması değildi. Ya da onun şurup kıvamındaki çekiciliğinin omurgamdan aşağı süzülüşü de… Hayır.
Bütün günahlarımı büyük ve sert ellerinde tutuyordu. Benimkinden daha karanlık olan
tek günah ise onunkiydi…