İyi Polisiye İyi Edebiyattır

Savaşın sonuncu yılı ya da bir yıl ertesiydi.
O yıllarda ilkokulu bitiriyordum, belki de ortaokulun birinci sınıfındaydım.
Her öykü beni sonsuz uzaklara ve gizemli ülkelere götürüyordu.
Bu serüvenlerin beni büyük bir korkuyla yükledigini söylememezlik edemem.
Sanki korkunun kölesiydim. O küçücük öykülerin yarattığı etki, görünmeyen baskı, ben büyüdükçe de üstümden kalkmadı.
Hiç olmazsa tamamen. Tersine, nitelik değiştirdi.
Kısaca, sürdü gitti.
Evet, geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer…