Kanuni'den Hürrem'e

Sen benim misk ve anber kokum, sevdiğim, parlak ayım, dostum, en yakınım, her şeyim, güzeller sultanımsın.

Ey gülen gülüm! Hayatımsın, mahsülümsün, ömrüm, Kevser
Şarabım, cennetim, baharım, mutluluğum, aydınlık günüm, gülümsün.

Çınarımsın, gezdiğim dolaştığım yer, gül bahçem ve bostanımsın. Arzum, şahlara yaraşır incim, sabahım, akşamım ve sohbetimsin.

Mutluluğum, eğlencem, meclisim, çıram, güneşim ve mumumsun. Turunç, nar ve portakalım, yatak odamın ışığısın.

Akıl sahibim, efendim, gizli ve açık olanım, nasihatimsin.
Kubat ve Husrev'im, emirim, cihan ülkesine canımsın.

Şekerim, hazinem, alem içinde sıkıntı vermeyen tek şeyim, Aziz ve Yusuf'um, her şeyim, gönül Mısır'ında (ülkesinde) sultanımsın.

İstanbul, Karaman, Bedahşan, Kıpçak, Bağdat, Horasan ve bütün Osmanlı ülkemsin.

Ey Müslüman olmayanım (kafirim)! Saçın benim her şeyim, kaşın yayım, gözün fitne doludur. Ölürsem kanım boynuna olsun, yetiş.

Kapında seni daima öven hoş nağmeler çıkaran Muhibbi'yim.