Konuşan Ayçiçekleri

Kar yağıyordu. Gökyu¨zu¨nu¨n koyu mavisinde, gri bulutlar art arda dizilmiş dağlar gibiydi. Ru¨zgâr vınlayarak geçiyordu çatılardan. Tatil olduğu halde Baran sokağa çıkamıyordu. Odasında yatağına uzanmış, mu¨zik dinleyerek,
babasının duvara astığı Ayçiçekleri tablosuna bakıp hayaller kuruyordu. Bir su¨re sonra tablodaki
ayçiçeklerinden biri, göz kırpmaya başladı. Baran, yanılıyor muyum acaba diye, ovuşturdu gözlerini ve bir daha
inceledi resmi. "Ama sen bir resimsin!" "Aldırma, filmlerdekiler de resim aslında..."