Lübnanlı Corci Şahin Atıyye ve Şiirleri

Sultan II. Abdu¨lhamid dönemi Osmanlı u¨lkesinde yetişmiş birçok edip ve dilciden birisi de Lu¨bnanlı Corcî Şâhîn 'Atıyye'dir. Erken yaşlarda dil ve edebiyata ilgi duyan Corcî, genç yaşında nazmettiği şiirlerini içeren divanıyla araştırılmaya değer bir şahsiyet olarak ön plana çıkmıştır. Rum Ortodoks kilisesi mu¨ntesibi olan Lu¨bnanlı şair, hayatı boyunca eğitim faaliyetlerinin bir parçası olmuş ve çeşitli kurumlarda Arap Dili dersleri vermiştir. Corcî ayrıca dönemin önde gelen ilmi ve edebi mecmualarında çok sayıda makale yayınlamış ve bir dönem sahibi olduğu haftalık siyasi-edebi gazete olan el-Murâkıb'ı yöneterek basın du¨nyasında yer almıştır. Dönemin popu¨ler yabancı dillerine hakimiyeti, uzmanlık alanına dair eserleri ve eğitim faaliyetlerine aktif katılımı, ilme ve edebiyata ilgili bir çevreye sahip olması onun ku¨ltu¨r seviyesini ortaya koyan önemli ip uçlarıdır. Corcî'nin şiire olan ilgisi ise ayrı bir değerlendirme konusudur. Genç yaşta nazmettiği şiirlerinden oluşturduğu divanında şair içerik bakımından klasik şiir temalarından birçoğuna dair örnekler sunmuştur. Şiirlerinde kullandığı ifadelerden toplumsal ve ku¨resel olay ve durumlara karşı duyarlılık seviyesi yu¨ksek olduğu anlaşılan Corcî'nin şiirlerindeki muhteva ve u¨slup incelendiğinde onun Neoklasik Ekole mensup bir şair olduğu göru¨lmektedir.