Manolya & Megaloman

Gezi, sanat ve ku¨ltu¨r silsilesine kapılan Manolya hep bulamadığı veasla arayışlarının son bulmayacağı bir seru¨vendedir..Hu¨zzam makamının buruk sevincini yaşayan Megaloman. Bu sevinçlediğer makamlarada ilgi duymuştur hep. (Çargah Makamı, Buselik

Makamı, Rast Makamı, Uşşak Makamı, Hicaz Makamı, Uzzal Makamı,Hu¨mayun Makamı, Zirgu¨leli Hicaz Makamı, Neva Makamı, Tahir Makamı,Bayati Makamı, Muhayyer Makamı, Hu¨seyni Makamı, Basit SuzinakMakamı)

Manolya: Ne ben Cemal Su¨reya'yım ne de sen Aşık Veysel. Şiirlerleyazılmıyor şarkılarla aranmıyor kaybedilenler. Ahh! Megaloman söyleyeninduyduğu coşkuyu başkasında uyandıran, en gizli du¨şu¨ncelericanlandıran şeyin bir tu¨rku¨nu¨n neresinde bulduğumu ne o zamananlayabildim ne de şimdi biliyorum. Tu¨rku¨ söyleyenin sesi miydi buyoksa tutkumdan kopup gelen nutku muydu ? O konuda Hiçbir fikrimyok Aytmatov misali; "Tek bildiğim tu¨rku¨su¨ne gönu¨l yaslanır.."

Şegaf Hanım: O mecruh ezgide geçtiği gibi sazında gerdiğin telkalbimde kırılmadı.

Megaloman: Ne ben Aşık Veysel'im ne de sen Cemal Su¨reya. Şarkılarla aranmıyor şiirlerle yazılmıyor. Ahh! Manolya içimde sanki hep aynı şarkıyı çalan bir laterna. Cancağızım basma perdeme bir çiçek de sen olsaydın. Acem kızım kaçarken yangın merdivenlerine keşkegraponkağıtları assaydın. Elindeki divit kalemine, şiirlerine gönu¨l veremediğimkeşke her dörtlu¨ğu¨ne beni yazmasaydın..

Su¨veyda Bey: "Sözu¨nde gerdiğin tel kalbimde kırılmadı."