Martha Kohen

Hava kararmış, sokaklar tenhalaşmıştı. Ay ışığı, Haliç'in karanlık sularını aydınlatıyor, Kasımpaşa, Karaköy ve Sütlüce kıyılarındaki iskelelerde, evlerine gitmeyi bekleyen yolcular, sabırsızlanıyorlardı. Balat, Cibali, Sirkeci iskelelerinde de tam tersine, farklı bir hareketlilik göze çarpıyordu. Martha da bu güzel İstanbul akşamına ayak uydurmuş, diz kapaklarına kadar uzanan, gri, kaşe paltosunun kalkık yakaları, altın sarısı saçlarını örtecek şekilde, kafasının üzerinden bir başörtüsü görünümüne büründürdüğü siyah renkli kaşkolü, sağlı, sollu başının yanlarına dolamış, ellerini saran siyah, deri eldivenleri ile ayak bileklerine kadar uzanan siyah botları ve onu tamamlayan omzundaki deri heybesi, sokak aydınlatmalarının loş ışıkları altında, bir modeli andıran tavırlarıyla, karanlıktan cesaret alan insanların, özellikle de erkeklerin pervasız bakışları arasında, Yeni Caminin avlusundan ilerleyerek, akşam evine misafir edeceği dostlarına yaptığı alışveriş ve hızlı adımlarla yürüyordu

(1942,Harp Yılları)