Mektep Meydan Galatasaray

Galatasaray Lisesi'nin kuruluşunun 150. yılında, tarihi boyunca, öğrencilerinin sanata yönelimini ve yaratıcılığını destekleyen bir eğitim kurumu olmanın yanı sıra ku¨ltu¨r-sanat etkinliklerine de ev sahipliği yapan, mimari, sanat tarihsel ve sosyoku¨ltu¨rel bağlamda çok katmanlı bu okul etrafında kurgulanan Mektep Meydan Galatasaray sergisi, bu köklu¨ eğitim kurumuna gu¨ncel sanat aracılığıyla yeniden bakıyor. Sergi, bugu¨n hâlâ mezunlarının "mektep" olarak andığı kurumun adına, binanın geçmişine ve okul vasfına referansla "mektep" başlığını benimsiyor, başlığındaki kelime oyunuyla hem mektebin kaçınılmaz olarak eklemlendiği Galatasaray Meydanı'na atıfta bulunuyor hem de Galatasaray Lisesi'nin binasını, bahçesi ve duvarlarıyla gu¨nu¨mu¨z sanatçılarının buluşup tartışacakları du¨şu¨nsel bir meydan olarak betimliyor.

Sergide yer alan sanatçılar Elvan Alpay, biriken (Melis Tezkan, Okan Urun), Hera Büyüktaşçıyan, Antonio Cosentino, Burak Delier, Hasan Deniz, Cemal Emden, Barış Göktürk, Ali Kazma ve Vahit Tuna'nın çalışmaları, mekâna ve bağlama özgu¨ olarak resim, heykel, yerleştirme, fotoğraf, video, ses ve performans yoluyla Galatasaray Lisesi'nin yeri, işlevi, tarihi ve mekânıyla ilişkileniyor. Galatasaray Liseli sanatçıların içeriden bakışını ve kişisel deneyimlerinin sanatsal pratiklerine yansımasını önemsemekle beraber, 150 yıldır kente mâl olan bu yapıya meydandan, yani dışarıdan bakabilen sanatçıların perspektifine de alan açan Mektep Meydan Galatasaray sergisi, sanat tarihsel bir seçki sunmak yerine bugu¨nden bakarak geleceğe yeni u¨retimler bırakmayı hedefliyor.

Sergiye eşlik eden katalogda ise Galatasaray kültürünü farklı yönlerden ele alan üç makale bulunuyor. Serginin küratörlüğünü yapan Çelenk Bafra'nın mektep-meydan ilişkisini irdelediği ve çoğu sergi için üretilen işlerin bağlamını ele aldığı makalesinin yanı sıra, Besim F. Dellaloğlu'nun Galatasaraylı olmak üzerine düşüncelerine yer verdiği makalesi ile Murat Alat'ın kişisel deneyimlerinden yola çıkarak Galatasaray üzerinden okul ve eğitim hakkında daha geniş çıkarımlar yaptığı makalesi yer alıyor.

On the occasion of its 150th anniversary, School Square Galatasaray offers a fresh perspective through contemporary art, to this deep-rooted school, which has hosted cultural and artistic events along with being an educational institution encouraging and supporting its students' artistic tendencies and creativity throughout its history.

The exhibition takes on the name of "school" (mektep) in reference to the name of the institution still remembered as and called "the school" by its graduates even today, to the history of the building and its character as a place of education. This word play thus both references the Galatasaray Square with which the school is inextricably and necessarily intermeshed and envisages the structure of the Galatasaray High School with its garden and surrounding walls as an intellectual square where contemporary artists shall meet and debate. The site and context-specific works in the exhibition by the artists Elvan Alpay, biriken (Melis Tezkan, Okan Urun), Hera Büyüktaşçıyan, Antonio Cosentino, Burak Delier, Hasan Deniz, Cemal Emden, Barış Göktürk, Ali Kazma and Vahit Tuna relate to the location, function, history and space of Galatasaray High School by means of painting, sculpture, installation, photography, video, sound and performance. Although the graduate artists of Galatasaray High School and the reflection of their personal experiences on their artistic practices have been considered valuable, room has been made for perspectives to be brought in by artists looking upon the school, an organic part of the city for 150 years, from the square – namely, from the outside, to those peeking in while passing by, and to those who perhaps live in its vicinity and have it in their thoughts. Rather than providing an art-historical selection of sorts, the School Square Galatasaray exhibition aims to gaze into the past from the vantage point of the present and pass on new works to the future.

The exhibition catalogue presents three articles, which provides different perspectives on culture of Galatasaray. The curator of the exhibition Çelenk Bafra's essay on the relationship between the school and the square contextualizes the works in the exhibition. Besim F. Dellaloğlu presents his thoughts about what it means to experience Galatasaray High School. Murat Alat uses his personal experience to contemplate on the idea of school and education in a more general sense.