Mevsimin Kırdığı Yerden Yeşermek

Şiir titizlik gerektiren ve vakit alan bir işçiliğin ürünüdür. Şiir sevgisiz karanlık gönülleri sevginin sıcak aydınlığına çıkaran güzel bir meşaledir. İnsanı vasfı ön plana çıkaran, gönüllere sevgi sıcaklığı taşıyan, muhatabı ruh iklimi olan, insanı iyi hissettiren, bol sevgi imgesi, sıcak bir metinin adıdır şiir.

Günün sosyo ekonomik koşulları içinde bunalan insanların gönüllerini mevsimin ılık bir meltem rüzgârıyla tanıştırmak tır şiir. Bu toz bulanık kara günlerde şiirin varlığı yeniden dünyaya gelmek gibidir.

Her şairin gönlünde yazılan şiirin bir güzel öyküsü vardır. Her şiirin bir iç öyküsü olduğu gibi, bir de dış öyküsü vardır. Şiir iç öykü ile beraber, dış öyküyü bir güzel harmanlayıp dışa güzel yansıtmaktır.

Şair etrafına duyarlı ve gözlem yeteneği gelişmiş kişidir. Her şairin kendine özgü bir ses rengi olması lazımdır. Şiir bir düşünsel aktivite bir işçiliktir. Şiir günlük konuşma diliyle bir bağ ilintisi olmamalı.

Şiirde işçilik dediğimiz de bunu kast ediyoruz. Şiir gönül de, bellekte güzel bir rayiha tat bırakıyorsa şiir kıvamını bulmuş demektir.