Mühür

Feth-i mübinin esrarı, muhteşem coşkusuyla
Halkalanıp yayılır boğaza ulaşan suyla
Ayasofyada tüten buhurda, gül kokusuyla
Nimel-ceyş kanı birleşti şehrin her dokusuyla

Beşiktaştan Kasımpaşaya kalyonlar yürürken
Haliçe inen leventler tekbirler gönderirken
Evvelûn ve Ahirûn Cennet mührünü beklerken
Biz mi geç kaldık fethe, sanmıştık ki vakit erken

Bu şehr-İstanbulun yaşanacak hali mi kaldı
Mazide ruhumuz nun, tende nâmın mimi kaldı
Fetih sarhoşuyken ruha, bozgundan ne mi kaldı?
Bu çağa çöken hüzünle gözlerin nemi kaldı..