Ömrüm

Sonbahar rüzgârı elinde yaprak gibi
Savrulur, çırpınır bedenim
Yoklukların hasret çeken çocuğu gibi
Özler, bekler çocuk yanım

Şahadet şerbeti içmiş gibi
Tekrar tekrar ister varlığım
Yokluğunda yeniden doğmuş gibi
Seni özler, sana adanır kalbim

Sonsuzluğa yelken açmış gemi gibi
Limansız yol alır biçare bedenim
Ateşe kafa tutan duman gibi
Yalnız uzaklaşır benden hayatım

Gitme uzaklara diyen sevgili gibi
Boynunu büker mahzun kalbim
Hasretine dayanmaya alışır gibi
Yokluğunda heba olur ömrüm