Oxford Yazıları

Gec¸is¸ do¨nemleri birc¸ok ac¸ıdan ilginc¸tir. Ne yapmalı ve nasıl yas¸amalı'ya dair o gu¨ne kadar sayısız yo¨ntem elde etmis¸izdir. Sorunlarımızı c¸o¨zecek bir dolu anahtarımız vardır. Ama gec¸is¸ do¨nemlerinde o¨yle kapılar c¸ıkar ki kars¸ımıza, elimizdeki anahtarların hic¸biri uymaz. Sabah uyandıgˆımızda, o gu¨n bizim degˆildir. Onu yeni bas¸tan c¸evrelememiz, kucaklamamız gerekir. Ulas¸ılması arzulanan rutine ulas¸ana kadar bu bo¨yle su¨rer gider. C¸ogˆu zaman ellerimiz arzuladgˆımız yere yetis¸mez belki ama bu c¸abanın kolumuzu uzattıgˆını da ic¸in ic¸in duyarız.

Belirsizlikten korkmak, hayattan korkmaktır. Hayatta belirlilik yok; belki belirlilik adacıkları var. Belirsizlik du¨nya, belirlilik cennettir. Hayat, belirsizlikleri kars¸ılama, onlara kars¸ı durus¸ sergileme oyunudur; bir bakıma. Bilinmeze kars¸ı hepten tavır almak, hayatın kendisine kars¸ı tavır almaktır, o¨yle degˆil mi? "Ne sevmekten korkmak, ne zulu¨mden". Ne sevmekten ne zulu¨mden.

Ne sevmekten ne zulu¨mden ne belirsizlikten.