Ozan Gözüyle

Artvinin Kızıyım

Soyum Ahıskalıdır kimliğim onur bana
Şavşat baba ocağım ben Artvin'in kızıyım
Cennetten bir parçadır can katar hasta cana
Köyüm ana kucağım meyvesinin özüyüm

Bazı Çoruh'ça coşar bazı da durulurum
Çağdaşlık menzilimdir yolunda yorulurum
Kasırgalar kıramaz dil değse kırılırım
Veliköy'dür bucağım halkın dili gözüyüm

Dağlardan yankılanır dünyayı sarar sesim
Artvin'de başlamıştır orda bitsin nefesim
Candan içe canımdır bilsin bunu her kesim
Artvin tüten ocağım, ben de sönmez közüyüm.