Ruhların Başucunda

İki genç kız kurulu düzenden kaçıp, evlerini, okullarını, ailelerini ve düzene boyun eğmiş arkadaşlarını geride bırakıp vahşi doğaya açılıyorlar. Kurumuş köklerin, aysız gecelerin, kurt ve ayı seslerinin içinde her bir yaprağı, dalı, toprağı oluşturan kum tanelerini inceleyerek bir anlam arıyorlar. Bu meydan okumaya girişmeleri için yeterli bir neden var mıdır? Düzenin ağır beton bloklarının altına ellerini koymaya yeterli bir sebep var mıdır merak ediyorlar. Bu merak, onları önce tehlikeye, yalnızlığa, bilinmeyene ve bu bilinmeyenin içinde karanlık gölün şeffaf yüzeyinde kendi yüzlerini gördüklerinde, yaşama içgüdülerine, felsefe taşına, umuda, toprağın bereketine, meyve ağaçlarına, ilk aşka ve ruh ailelerine götürecek. Bu tehlikeli yoldan geri dönmek isteyecekler mi? İsteseler bile yolu bulabilecekler mi? Bulsalar bile güçleri yetecek mi?