Satıyoruum, Saaattım!

?Mezadavarınca hementezgâhayanaşıp balıkları incelemeye başladım. Bir yandandakuşkulu bakışlarla etrafı kesiyorum. Hangi balık grubuyla kimler ilgileniyor? Onlarla sadece gönül eğlendirmek mi istiyorlar yoksa kesin alıcı mı bunlar?

?Kararımı verdim.120 TL'den satışa çıkarılacak iki adet levrekte gözüm vegönlüm…Mezadı yöneten çakır gözlüabionlara doğru yaklaştıkça, kalbimdeki çarpıntıartmaya başladı.Bu yetmiyormuş gibi, diğer balıklarda ÖmerÜründül'ünfutbol yorumlarına benzerrenksiz girişler yapanabimiz, akşam tavaya atma hayali kurduğum levrekleri öyle bir allayıp pullamaya başladı ki! Neredeyse karşıdaki bakkal biledükkânıbırakıp gelecek.Yinede"120 TL" lafını duyar duymazYaradan'a sığınıp atladım hemen: "Yaz!"

?İlk hamleyi yaparakhiç olmazsakarımın yanında itibarımı kurtarayım."Bizimki açık artırmaya katılamadı bile"demesin sonra. Yenildik ama ezilmedik muhabbeti yaparımen azından…

?İnsanlık için küçük olsa da benim için büyük bir adımdı bu. İlk kez bir açık artırmada alıcı olmuştum. Herkesin hayranlıkla beni izlediğineemindim.

?Bu vakur duruş ve gurur, toputopuiki üçsaniye sürdü. Hemen karşımdaki restoran sahibinin "130"uyla titreyip kendime geldim. İlk fiyat artışını alan çakır gözlüabi, nedense hemen bana dönmüştü. Onunla birlikte de herkes…

?"Davacın kadı olursa, yardımcın Allah olsun"demiş eskiler.Balık mezadında karşınıza restorancının çıkmasıyla hemenhemenaynı durum.Ama serde delikanlılık var ya, "140" dedim ben de…Restoran sahibinin damarına basmış gibiydim sanki. Hemen 150'yi patlattı.Gaza gelmiştim. Ben de artırdım fiyatı. Alt tarafı 10'ar liralık fark oynamaktaydı arada ama rakam büyüdükçesesim biraz daha kısılıyordu sanki. Zannedersiniz, Paris Sanat Galerisi'ndeki sonRembrandttablosuna talibim.