Soytarı Vodvil

İkilik sonsuzdur...

Bunu böylece kabul ettiğinde, anlam arayışlarında huzurlu aralıklar edinir, dinlenebilirsin. İyi varsa kötü de olacak. Doğru varsa muhakkak yanlışı bulunmalı.
(güzel çirkin, haklı haksız, erkek kadın... Zaman, yer ve koşullara bağlı, görece olmakla birlikte, değişen dünyaya, değişen değerlerinle senkronize boşluklarda, boğazına düğümlenmeyen soluklar alırsın.

Böyle düşünüyordu Tolga, rezil ve amansız bir baş ağrısı eşliğinde. "Nefes alamıyorum" diye mırıldandı acınası, çıkmayan sesiyle, "Tüm kutbiyeti kabullendiğimde, ben ortada, huzursuz, güvensiz, boğulacak gibi kalakalıyorum.