Sürgün Şair

Adalet dağıtılsaydı yeryüzüne!
Birileri,
Masmavi aydınlık, bakardı yüzüne...
Ne kin! Nede nefret dökülürdü sözlerine!
Dönünde bakın asıl inananların özüne,
Şeriaat'tı tek çare, çözüme!
Belki ne sitem, nede dert yanardım her şiir ve sözümde!
Aydınlık bir yarın için dert etmişim özümde,
Göstermedim belki yaş gözümde, ama ateş misali kavrulmaktayım közümde!...