Tenbihü'l Gafilin

Ebülleys-i Semerkandi hazretleri bu eserinde buyuruyor ki:

"Allah Teala'nın rızası için değil başka niyetlerle amel işleyen kimsesin ameli, yorgunluk ve sıkıntı çekmekten başka bir şey değildir. O kimsenin ahirette amelinin karşılığı yoktur.

Gideceği yer de cehennemdir. Amellerini Allah Teala'nın rızası için işleyenlerin ise bu niyetleri, kendilerine kafi gelir. Hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: "Nice oruç tutanlar vardır ki, tuttuğu orucun kendisine faydası açlık ve susuzluktur. Nice ibadet edenlere de ibadetlerinden yanlarına kalan; uykusuzluk ve zahmettir."

Allahü tealanın rızası için değil de, "gösterip" için "desinler" için ibadet yapanın hali şu kimseye benzer ki, kesesine çakıl taşlarını doldurup, çarşıya çıkar, insanlar, dışarıdan kesesini dolu görünce kendisi ile "Ne zengin adam" derler. O kimseye insanların böyle söylemelerinden başka hiçbir faide gelmez. Halbuki o çakıl taşları ile bir şey satın almak istese, kimse bir şey vermez.

Riya (gösteriş) için amel edenler ahirette hiçbir faide göremezler. O halde, işlediği amelin sevabını ahirette almak istiyen kimse, amelini riyasız olarak ihlas ile yapmalı sonra unutmalı, hatırlamamalıdır ki, amelini düşünüp grura kapılmasın. Bunun için ; "Yapılan bir iyiliği muhafaza etmek onu yapmaktan daha zordur" denilmiştir.