Tespih Taneleri

Saro nenem Heredan'daki evlerinde tarhana hazırlayıp dama kuruması için serdikten sonra, aynı gün bahçeden topladığı sebzelerden turşu kurduğu o yıl, hem damdaki tarhana, hem de kilerdeki turşu kurtlanıp, ardından da o kara haber köye ulaşmış:

"Ermeniler köylerini boşaltıp Kafle'ye çıkacak!"

İşte o yıl köyü boşaltıp "Kafle" yollarında birbirlerini kaybettikten sonra ölen oğullarının ardından kızı Mirye ile oğlu Sarkis'i yıllar sonra bulduğunda, İncil'e el bastırıp, öğüdünü tutacağına dair yemininin alarak, babama iki şey tembih etmi: "Oğlım, sen sen olasan, Heredan'a bi daha ayağ basmiyasan! Getsen, diyerler ki gelmiş toprağhlarına sehab çığhacağ, seni öldırırler! Bi de, bızım evımıze tarğhana yapmağ, turşi kurmağ oğırsızlığ getıri, bılesız! Evde turşidır, tarğhanadır, yapmiyasız!"

"Deeeli, deeeli, deli Ferho!"

Zengini ya da fakiriyle Diyarbakır'daki tüm Yahudiler denklerini bağlayıp göçe koyulduklarında, arkalarında sadece deli Ferho'yu bırakmışlardı.

Yahudilerin terk edip gittikleri evlerin kilitleri yavaş yavaş kırılıp zincirleri sökülürken, ilk kilidi kırıp eve girenler buraları analarının ak sütü gibi sahiplenirken, Ferho tüm deliliğine rağmen artık yeni bir isimle yaşaması gerektiğini kulağına fısıldayan Tanrı babanın buyruğunu aklında tutarak, yeni komşularına adını, daha doğrusu yeni adını kahkahalar eşliğinde, katıla katıla gülerek açıklamıştı: Selma Ğhanım!