Zifir-i Nur

Bir resim çiz;
Duvara sinmiş bir kızın hüznü olsun içinde.
Yalnızlığı kesif bir acı bırakmış olsun yüzünde.
Yıldızları dokunabilmeyi isteyecek kadar cüretkâr,
Kendini anlatmaya kalkışamayacak kadar ürkek olsun.
Bir resim çiz;
Göğü kıskandıran gözlerinin parlaklığı kâğıda dökülsün.
Kirpikleri geçmişi kadar kara,
Göz yaşı kâğıdı siyah gösterecek kadar saf olsun.
Bir resim çiz;
Bir bebek iç çeke çeke ağlamış olsun.
Annesinin yokluğunu hissederek titreyen minik kalbi,
Bir kadının bağrında sıcaklık bulsun.
Bir resim çiz;
Son başlangıç çizgisinde olsun...
***
Arianna Mora, bebekken kimliği belirsiz biri tarafından kilise kapısına terk edilir. Rahibe Christiana tarafından himaye altına alınmış olsa da kızların kaldığı bir yatılı okulda huzurlu yaşayabilir mi? Gerçek kimliğini öğrenmeye çalışırken aynı zamanda inandığı dinini sorgulamaya başlarsa ne olur? Geçmişindeki sırlar onu hangi yola götürür?
Zifir-i Nur: Renkli arkadaşlıkların, ailenin ve manevi bir arayışın hikayesi…